ΜΕΓΑΛΕΣ ΨΑΡΙΕΣ ΣΤΟ ΘΙΑΚΙ!!!
Στο πίσω δυτικό μέρος της Κεφαλονιάς που λέγεται Κουμουδί, κάθε χρόνο στις αρχές του Απρίλη, πηγαίνουν ψάρια σκαθάρια και γεννάνε τα αυγά τους. Στο σημείο που γεννάνε είναι ρηχά τα νερά, με φύκια. Δεν αλλάζουν μέρος ποτέ και έρχονται ολόκληροι τόνοι αρσενικά και θηλυκά. Τα αρσενικά έχουν χρώμα γαλάζιο-γκρι, τα θηλυκά είναι άσπρο-γκρι. Οι ψαράδες το γνωρίζουν και τα περιμένουν με δίχτυα και τράτες. Το 1993 η τράτα του Κώτσου Λεκατσά- Χαμπάρη, έπιασε, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, 650 κιλά σκαθάρια μέσα σε μια καλαρισά.
Όταν έφτασε ο σάκος της τράτας με τα ψάρια στην επιφάνεια της θάλασσας , δεν μπορούσανε από το πολύ βάρος να τον ανεβάσουνε στο καΐκι και αναγκάστηκε ο γυιός του Κώτσου ο Λάζαρος να τα μαζέψει ένα-ένα με τα χέρια του. Απ΄ότι έλεγε ο ίδιος, ήταν 1500 περίπου κομμάτια ψάρια. Τη δεύτερη μέρα έπιασε 200 κιλά, την Τρίτη 60, την τέταρτη μέρα 22 και τέλος… ένα σκαθάρι. Οι άλλοι ψαράδες έπιασαν από 50 μέχρι 100 κιλά περίπου.
Το 1997, στις 2 του Απρίλη, για δεύτερη φορά η τράτα του Κώτσου έπιασε με μια καλαρισά 850 κιλά σκαθάρια , περίπου 2000 κομμάτια, που ζύγιζαν το καθένα από ένα μέχρι ενάμιση κιλό. Τα πούλησαν στην Πάτρα και πήρανε 3.000.000 τότε δραχμές! Την ίδια μέρα ο Διονύσης Γρίβας έπιασε στα δίχτυα του 200 κιλά. Ο Δημήτρης ο Δέτσιμας έπιασε 100 κιλά. Οι Κεφαλλονίτες ψαράδες έπιασαν κι αυτοί πολλά ψάρια.
Σύμφωνα με ότι λένε οι ψαράδες υπάρχει ένα σύμπλεγμα από ξέρες με θεόρατες σπηλιές. Αρχίζουν από το Φισκάρδο, πηγαίνουν στη Νηρά της Λευκάδας, από εκεί τραβάνε ανοιχτά, φτάνουν πίσω στο Ληξούρι και ξανανοίγονται στο κανάλι της Μάλτας. Πρώτος που ανακάλυψε τις ξέρες αυτές ήταν κάποιος Ζάβαλης από το Φισκάρδο, όπως διηγούνται οι γερο-ψαράδες. Τώρα τις ανακαλύπτουν τα… βυθόμετρα .
Ο Γιάννης Λεκατσάς, αδελφός του Κώτσου, το 1987 έπιασε στο Μελίσσι,500 κιλά σουρέτα σε ένα δίχτυ. Την άλλη μέρα 250 κιλά, την Τρίτη 400 κιλά γόπες. Το 1992 στο δίαυλο ανάμεσα Κεφαλονιά και Ιθάκη έπιασε 180 κιλά άσπρους μπακαλιάρους.
Παλιότερα ο Τηλέμαχος Λεκατσάς – Κοντηλάτος έπιασε με την τράτα του 3.000 κομμάτια κολιούς στην Άτοκο. Είναι και άλλοι ψαράδες που δεν αναφέραμε με εξίσου καλές ψαριές. Κατά πόσο να τους πιστέψουμε δεν ξέρω, γιατί φημίζονται, φίλοι μου, οι ψαράδες και οι κυνηγοί για τις… τόσες υπερβολές τους. Το ξέρετε.
Από το βιβλίο της Ολυμπίας Μεγαλογέννη «Ιστορικά και Λαογραφικά Διηγήματα της Ιθάκης»
