ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

Απέχω τις τελευταίες μέρες από το fb (και όχι μόνο) λόγω αυξημένων υποχρεώσεων σε ελέγχους ζημιών του “Ιανού” σε παθόντες συμπολίτες, που σε συνδυασμό με τις ασφυκτικές προθεσμίες των αυθαιρέτων, των οποίων η διαδικασία ολοκλήρωσης είναι Γολγοθάς, τις ανεπάρκειες των συστημάτων υποστήριξης και το φόρτο δουλειάς της “τελευταίας στιγμής” έχουν κάνει τη ζωή μας ασφυκτική (για να μην πω τίποτε χειρότερο).

Έτσι δεν είχα χρόνο να σχολιάσω τον επερχόμενο Αρμαγεδώνα όσων μαγειρεύονται για την “προστασία του φυσικού περιβάλλοντος” από τους “προστάτες” του στην Εκτός σχεδίου Δόμηση, καθώς και τις “αψιμαχίες ” για το ποιο είναι το σωστό και τι πρέπει να γίνει στην διαδικασία αποκατάστασης του οδικού δικτύου, μετά τις ζημιές από την τελευταία θεομηνία με αφορμή την ασφαλή επικοινωνία Νότιας με Βόρεια Ιθάκη στα σημεία που “πονάνε”.

Για το πρώτο:

Μαθαίνω ότι θα περάσει μετά το τέλος (πότε?) της υπό εξέλιξη “διαβούλευσης” με τους Δήμους και τους φορείς, σε μια ελαφρύτερη εκδοχή, που το εύρος των απαγορεύσεων θα προκύψει από τις μέχρι και την τελευταία στιγμή αντιδράσεις και ζυμώσεις.

Για το δεύτερο:

Με τη ΜΟΜΑ το καλοκαίρι του 83 εγώ στη στρατιωτική μου θητεία και κάμποσοι “τρελλοί”, ξεκινήσαμε να φτιάξουμε το Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο που με εξαίρεση μερικά μπαλώματα και διανοίξεις της Χούντας είχε να συντηρηθεί από την Αγγλοκρατία.

Σε πείσμα του επείγοντος του έργου για την απορρόφηση των διαθέσιμων -τότε- πιστώσεων, φροντίσαμε να εκτελέσουμε και να παραδώσουμε ένα έργο με υψηλές προδιαγραφές κατασκευής (να μην μπω σε λεπτομέρειες), ασφαλείας και αντοχής στο χρόνο.

Η μετέπειτα ζωή του παρά την υπερφόρτωση έδειξε ότι όπου η υπόβαση ήταν υγιής και το έργο δεν υπονομεύτηκε από μεταγενέστερες επεμβάσεις όλα πήγαν καλά…

Σήμερα με αφορμή την καταστροφή του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ Επαρχιακού δρόμου στο “λαιμό” του νησιού, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ να παρθούν αποφάσεις που για ΑΡΚΕΤΑ χρόνια θα σημαδέψουν την βιωσιμότητα και λειτουργικότητά του.

Κάπως δλδ σαν τη βασική αρτηρία στο ανθρώπινο σώμα που πρέπει να παραμένει “ανοιχτή” για τη ζωή!

Έτσι αν τα ζητούμενα είναι: Ασφάλεια, αρτιότητα έργου, εξυπηρέτηση και χρόνο ζωής του προτείνω.

1. Άμεση αποκατάσταση των βλαβών με νέα όπου απαιτείται χάραξη, διαπλατύνσεις με όποιο κόστος και επέμβαση κριθεί απαραίτητη, στα αναγκαία μεγέθη ακόμα και αν απαιτηθούν απαλλοτριώσεις χωρίς -εννοείται- να βλαφθούν κτίρια και εγκαταστάσεις κτιρίων (παλαιών και νέων) .

2. Σε επόμενο χρόνο: (όχι στις καλένδες)

Μελέτη για νέα αρχική διάνοιξη και κατασκευή δεύτερου δρόμου σε ψηλότερη στάθμη (πιθανότατα από τη στροφή του Μίμη του Δόριζα) προς το δρόμο του Πίσω Αετού σε πιο υγιές έδαφος που θα εξασφαλίσει ένα απαραίτητο “by pass” στην βασική συγκοινωνία .

(Πρόταση: Ο χώρος που θα οριοθετήσουν οι 2 οδικοί άξονες να δεσμευθεί -ΣΧΟΑΠ κλπ- για μελλοντική πολεοδόμηση με πρόβλεψη για δίκτυα και υποδομές).

3. Από το ίδιο σημείο (στη στροφή του Μίμη του Δόριζα) να ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ νέα χάραξη ΔΡΟΜΟΥ που θα διασχίζει την Ανατολική ακτογραμμή σε ικανό ύψος μέχρι τον ΑΗ ΛΙΑ στο ΚΙΟΝΙ μήκους 8 περ. χιλιομέτρων για να κλείσει επιτέλους -ξαναλέω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- ο δακτύλιος της συγκοινωνίας στη Βόρεια Ιθάκη εξασφαλίζοντας ΝΕΑ ΦΡΕΣΚΙΑ ΕΙΚΟΝΑ της Ιθάκης (!) , ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ και ΔΙΑΦΥΓΗ σε 2 οικισμούς (Φρίκες και Κιόνι) που το καλοκαίρι στενάζουν…

Στο ίδιο σχέδιο με αυτό της πολεοδόμησης να προβλεφθούν αυστηροί όροι δόμησης (η ΜΗ δόμησης) για την έκταση που θα γίνει προσβάσιμη με το νέο δρόμο .

Τέλος,

Υπάρχουν σημεία στο υφιστάμενο Επαρχιακό Δίκτυο που ΑΜΕΣΑ κινδυνεύουν με καταστροφή.

Ενδεικτικά αναφέρω το χαμηλό τμήμα του δρόμου προς Εξωγή, το τμήμα του Επαρχιακού στη Ρομάντσα , σημεία του δρόμου στον Πλατρειθιά και προς Κιόνι .

Πριν ξαναβρεθούμε στο σημερινό αδιέξοδο φροντίστε για την επισκευή τους.

Αυτά για αρχή …

Παρεμπιπτόντως μαθαίνω ότι σύντομα θα έχουμε κάποια ενθαρρυντικά μαντάτα στην αντιμετώπιση του covid…

Είμαι αισιόδοξος ότι θα έχουμε αποτελέσματα νωρίτερα απ’ ότι για τα παραπάνω …

Καλή βδομάδα ! (ας ελπίζουμε…)

ΜΑΣΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΙΟΣ