Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΓΙΑΝΟΣ ΕΜΠΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ
Ο Ζωγράφος Σπύρος Κουγιανός γεννήθηκε το 1949, κατάγεται από το νησί της Ιθάκης. Αυτό το νησί έχει μια ιδιαίτερη φήμη από την Αρχαιότητα διότι σύμφωνα με τον ΄Ομηρο ήταν η πατρίδα του Οδυσσέα. Ο Ζωγράφος Σπύρος Κουγιανός έχει κοινά σημεία με τον Οδυσσέα. Εκτός από τον τόπο γεννήσεως και το επάγγελμα του ναυτικού ο Κουγιανός από το 1967 μέχρι το 1986 ήταν Αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού.
Ο Κουγιανός κοντά σ’ αυτό το πλούσιο σε εμπειρίες επάγγελμα, από τα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με την Ζωγραφική. Αυτή την νεανική του κλίση την καλλιέργησε αργότερα μαθαίνοντας στην Αθήνα ζωγραφική και κεραμική. Μετά το 1991 που τέλειωσε ακολούθησε τη γυναίκα του που ήταν εκεί καθηγήτρια σε σχολείο, στην πατρίδα της στη Βαυαρία, εκεί επισκέφθηκα τον καλλιτέχνη. Στο πολύμορφο και πλούσιο έργο του Σπύρου Κουγιανού αισθάνεται κανείς το πνεύμα της αρχαίας ποίησης, η οποία παίρνει με τα μέσα της σύγχρονης ζωγαρφικής μια νέα και ζωντανή έκφραση. Τα έργα του Σπύρου Κουγιανού δεν συλλέγονται και εκτιμούνται μόνο στο Στράουβινγκ.
Φημισμένες Δημόσιες Συλλογές όπως για παράδειγμα η Βαυαρική Συλλογή του Μονάχο, έχουν αγοράσει από αυτόν έργα. Με τα χρόνια της ελεύθερης επαγγελματικήςτου δουλειάς έχει αποκτήσει και διεθνώς μεγάλη φήμη. Για παράδειγμα στα πλαίσια μιας ταξιδιωτικής έκθεσης (Ανθρώπινοι πίνακες) παρουσιάστηκαν ζωγραφικοί κύκλοι του Σπύρου Κουγιανού σε διάφορα μουσεία της Γαλλίας και της Γερμανίας. Αυτή η έκθεση τέλειωσε στο Μόναχο. Αργότερα εκτέθηκαν δουλειές του στο HΑΟΥΣ ΝΤΕΡ ΚΟΥΝΣΤ στο Μόναχο. Σε μια άλλη ταξιδιωτική έκθεση με το όνομα (Έξω από την καρδιά της Ευρώπης), σε πολλά μεγάλα μουσεία της Αμερικής παρουσιάστηκαν έργα του Κουγιανού τα οποία βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση πέραν του Ατλαντικού.
Η ζωγραφική του επιδρά με τόση ένταση και δύναμη στον παρατηρητή ώστε δεν μπορεί κανείς εύκολα να τη βάλει στα συνηθισμένα -Συρτάρια της Τέχνης- γιατί τα πολυπερπατημένα μονοπάτια της Ακαδημαϊκής και της Αποπροσανατολισμένης Μετά-Μοντέρνας Τέχνης είναι για τον ζωγράφο από την Ιθάκη ξένα. Ο Κουγιανός έχει βρει ένα πολύ προσωπικό ύφος έκφρασης κατά το οποίο επιτυγχάνει αξιοθαύμαστα να ενώνει το περιεχόμενο της ζωγραφικής του με επεξεργασμένες επιφάνειες οι οποίες προκύπτουν από μια χρονοβόρα διαδικασία.
Πολύ επιτυχημένο είναι αυτό το πάντρεμα στον ωραίο κύκλο στα ποιήματα του γνωστού Έλληνα Ποιητή Μιχάλη Μπουρμπούλη, μια αξιοθαύμαστη σειρά πινάκων με τον τίτλο «Άνθρωπος Άνεμο». Εδώ εκφράζεται συνθετικά η ουσία της ζωγραφικής του Σπύρου Κουγιανού. Μια σύνθεση σουρεαλιστικής γλώσσας και άμορφης χρωματικής γραφής μέσω της οποίας ο παρατηρητής χάνεται σε μια μυστικιστική ατμόσφαιρα όπου τα χρώματα ξετυλίγονται νευρικά και με φροντίδα πότε διάφανα και πότε πιο μεστά.
Την επεξεργασία του χρώματος δεν την έχει αποκτήσει ο Κουγιανός μόνο κατά την διάρκεια της μαθήσεως αλλά πάνω από όλα από ένα εντατικό δούλεμα με το υλικό στο ατελιέ του στο Στράουβιγκ. Ίσως να έπαιξε ρόλο σε αυτό η απασχόληση του και με την κεραμική γιατί ο Κουγιανός βλέπει την ζωγραφική και σαν μια καλά δουλεμένη επιφάνεια. Στα ρελιέφ του που έγιναν πριν από μερικά χρόνια προκύπτουν μορφοποιημένες επιφάνειες από ένα παιγνίδι αλλαγής μεταξύ δημιουργίας και καταστροφής. Στο Ατελιέ του Σπύρου Κουγιανού μπορεί κανείς πολύ καλά να παρακολουθήσει από τους πίνακες που έχει πως εξελίχθηκαν με τα χρόνια οι ζωγραφικές του δυνατότητες και πως οι φόρμες που έγιναν πιο ουσιαστικές και πλούσιες μέχρι τις ενδιαφέρουσες εργασίες του παρόντος στις οποίες η φιγούρα με πολύ φανταστικό τρόπο αποξενώνεται ενώ είναι δεμένη παράλληλα με το περιεχόμενο της σύνθεσης. Στους πίνακες τους οποίους μόλις περιγράψαμε, μύθοι της Δύσης, που έχουν την καταγωγή τους από την Ελλάδα δίνονται μέσα από μια σύγχρονη ζωγραφική.
ΧΕΛΜΟΥΤ ΟΡΠΕΛ
Ιστορικός Τέχνης και Κριτικός
