«SECURITY GROUP» ΣΤΟ ΘΙΑΚΙ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!!

Οι διάφορες ιδιωτικές εταιρείες «Σεκιούριτυ», «Γκρουπ 100» κλπ. κλπ., που έχουν σκοπό να προστατεύουν την ασφάλειά μας, δεν είναι εφεύρεση της εποχής μας. Από τα παλιά τα χρόνια, ο φιλήσυχος άνθρωπος αντιμετώπιζε αυτό το πρόβλημα. Και επειδή, ως συνήθως, οι αρχές ασφαλείας δεν επαρκούσαν για να καλύψουν αυτή την ανάγκη, άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες ομάδες που κάλυπταν αυτό το κενό.

Έτσι, ενώ την Ελλάδα τρυγούσαν ο Νταβέλης, ο Κακαράπης και η «παληοπαρέα» τους, στις «Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων» κάτι άλλα λεβεντόπαιδα, όπως ο Ζέτης, ο Πανούρσος, Λάμπρος και ο Φραγκίσκος είχαν στήσει το δικό τους βιλαέτι, ενώ δεν παρέλειπαν να επισκέπτονται τακτικά το Θιάκι στο οποίο φαίνεται είχαν ιδιαίτερη αδυναμία.

Μέχρι το 1928, οπότε όλη η χώρα ξεκαθαρίστηκε από τους ληστές, οι κύριοι αυτοί έλυναν και έδεναν στην κυριολεξία. Και το θράσος τους ήταν τέτοιο, που κάποιοι απ’ αυτούς έπιναν τακτικά τον καφέ τους στο Περαχώρι, έπαιρναν «μπρέκφαστ» στον Αετό και κολάτσιζαν στο Κιόνι μέρα μεσημέρι. Πάντως για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε οτι όταν έτρωγαν πλήρωναν τον λογαριασμό!

Στα μέσα του περασμένου αιώνα περίπου, όταν ο γιατρός ο Μαράτος, μετέπειτα δήμαρχος της Ιθάκης τελούσε τους γάμους του, είχε καλέσει και τον καπτα Σπύρο τον Φερεντίνο με την οικογένειά του. Μετά το γλέντι, ξεκίνησε να επιστρέψει σπίτι του με την γυναίκα του Μαρία και την κόρη του την Αγγέλικα που ήταν τότε 5 χρονών, χωρίς να πάρει κανένα μέτρο ασφαλείας.

Τα λεβεντόπαιδα του Λάμπρου, είχαν στήσει καρτέρι στην Φερεντινέϊκη σκάλα, περιμένοντας τη «λεία» τους, επειδή υπολόγιζαν στα μεγάλα λύτρα που θα ζήταγαν για την απαγωγή. Μόλις φάνηκαν τα υποψήφια θύματα, ένας από τους ληστές, αναγνώρισε τον καπτα Σπύρο, πάμπλουτο επιχειρηματία της εποχής, και ψιθυρίζοντας «αυτός είναι», όρμησε εναντίον του. Οι άλλοι δύο σύντροφοί του δίστασαν και ο πατέρας επωφελούμενος της συγχύσεως άρπαξε την μικρή στην αγκαλιά του και τραβώντας την γυναίκα του από το χέρι έτρεξε προς το σπίτι του.

Το «Σεκιούριτυ Γκρουπ» κουτσόπινε στο κατώι του μεγάλου Φερεντινέϊκου σπιτιού και μόλις οι άνδρες του πληροφορήθηκαν τα καθέκαστα, έτρεξαν για να αναλάβουν καθήκοντα. Έψαξαν δεξιά κι αριστερά αλλά οι ληστές είχαν γίνει άφαντοι. Ξαφνικά σε μια γωνιά βλέπουν μια σκιά. Ήταν ο ταλαίπωρος ο Τριγύρης, γραφικός τύπος της παλιάς Ιθάκης, αλλά κουφός, που προσπαθούσε να ξεκλειδώσει την πόρτα του σπιτιού του. Του φώναξαν δύο τρεις φορές ΑΛΤ, που να ακούσει ο άμοιρος! Άκουσαν όμως οι άλλοι Θιακοί το μπαμ και τρέχοντας να δουν τι συμβαίνει, αντίκρισαν τον Τριγύρη ξαπλωμένο νεκρό, έτοιμο για το μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Ο Λάμπρος και τα παλικάρια του συνέχισαν για πολλά ακόμα χρόνια την δράση τους στα Επτάνησα, ακόμη και μετά την ενσωμάτωση, ενώ ο δράστης σωματοφύλακας, καταδικάστηκε σε ολιγόχρονη φυλάκιση.

 ΜΝΗΜΩΝ
ΦΩΤΟ: Το Φερεντινέικο το 1900-1904 Στα αριστερά εικονίζεται ο Αναστάσιος Φερεντίνος δίπλα από το σπίτι του. Ο πατέρας του ήταν ο Σπυρίδων Φερεντίνος που δημιούργησε την Ασφαλιστική Εταιρία “ο Οδυσσεύς”.

Πηγή: Εφημερίδα «ΙΘΑΚΟΣ», Φύλλο 125, Μάρτιος 1994