ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ …

Παρακολουθώντας τη μικρή μας πόλη φτιασιδωμένη με τα γιορτινά της, φωταγωγημένη με πλήθος φανταχτερά λαμπιόνια, ο νους μου τρέχει σε΄ κείνο το σπίτι παρακάτω, στη παραπέρα γειτονιά, που τούτες τις μέρες μοιάζει ακόμη πιο σκοτεινό, αφού δεν περίσσεψε λίγο φως να το φωτίσουμε κι΄ αυτό. Θαρρώ πως και εκεί θα μένουν άνθρωποι σαν και εμάς, με τις ίδιες ανάγκες με εμάς για λίγο φως τη νύχτα, λίγη ζέστη μες το χειμώνα και ένα ζεστό πιάτο φαϊ και θα θέλουν κι΄ αυτοί, μέρες που ΄ναι, να μπορούν να καλοδεχθούν την έλευση του Θεάνθρωπου. Στολιζόμαστε, φτιασιδωνόμαστε, ξοδευόμαστε και ξοδεύουμε και δεν βλέπουμε πως πίσω από τη βιτρίνα υπάρχει φτώχεια, ανέχεια, δυστυχία, και όλα αυτά δίπλα μας. Μέσα σ’ όλο αυτό το νταβαντούρι, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η σημερινή δημοτική αρχή παραβιάζοντας κάθε αρχή νομιμότητας και ηθικής εξακολουθεί να αρνείται επίμονα να υλοποιήσει ειλημμένη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για δωρεάν επανασύνδεση και παροχή ρεύματος σε φτωχούς, άπορους και κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες χωρίς να εξηγεί σε κανέναν το γιατί. Είθε το Πνεύμα των Χριστουγέννων να περάσει και να τους ¨φωτίσει¨ για να πράξουν τα ¨δέοντα¨.
Κι αν τώρα τα γράφω όλα αυτά, δεν είναι από αντιπολιτευτικό οίστρο, όπως πολλοί θα προτρέξετε να σχολιάσετε, αλλά γιατί δεν μπορώ να σιωπώ και να αποδέχομαι την υποκρισία, και γιατί, ως μέλος του δημοτικού συμβουλίου, ντρέπομαι και γι΄ αυτό απολογούμαι που ακόμη ανέχομαι, επιτρέπω, να μην εφαρμόζεται η ανωτέρω απόφαση. Καλό είναι το «Άρτος και Θέαμα» που μας προσφέρει αφειδώς η δημοτική αρχή αλλά σίγουρα θα άξιζε από όλους μας επαίνους αν αντί να σπαταλιώνται χρήματα σε φανφαρόνικες τελετές τα αξιοποιούσαμε, τα προσφέραμε, εκεί που υπάρχει πραγματική ανάγκη. Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, η δημοτική αρχή έχει χρέος, πρωτίστως, να συνδράμει για την εξυπηρέτηση των αναγκών των αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας, των πιο ευάλωτων ομάδων, και να γίνει το βασικό στήριγμα για την συνοχή της τοπικής κοινωνίας. Ετούτα τα Χριστούγεννα ας γίνει η αρχή να μην υπάρχει ούτε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα στην Ιθάκη. Η ευθύνη βαραίνει όλους μας, γι΄αυτά που κάνουμε και γι’αυτά που δεν κάνουμε. Η πόλη μας, η κοινωνία μας είναι μικρή και ο πόνος του άλλου αντανακλάται σ’ εμάς, γίνεται πόνος δικός μας, γι΄αυτό δεν πρέπει να σιωπούμε αλλά να μιλάμε, να ουρλιάζουμε αν χρειαστεί, για το αυτονόητο, το δικαίωμα του καθενός μας σε μια αξιοπρεπή και ειρηνική ζωή …
ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΣΠΥΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΠΟΥΑΣ