ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ» ΑΠΟ ΤΟ «ΦΟΡΚΥΝΑ»
Έτσι με τούτα και μ’ εκείνα οι Εκκλησιάζουσες επέστρεψαν απόψε στα “συζυγικά” τους αφού ξεσαλωσαν ζώντας τη μέθη της εξουσίας αυτό το τριήμερο, διεκδικώντας και παλεύοντας για το αδύνατο.
Αυλαία λοιπόν σήμερα στην φετινή θεατρική παραγωγή του “Φόρκυνα” που μέσα απ’ το κείμενο του Αριστοφάνη που κέντησε ο Σπύρος Ευαγγελάτος και σκηνοθέτησε ο μαέστρος της σκηνής ο Περικλής Βασιλοπουλος μας πήρε και μας ταξίδεψε στις αυλές της Αθήνας του Περικλή, στην Πνύκα, στην Αγορά, στους ρήτορες, στα σπίτια με τις εταίρες, στους δρόμους, στα τραπέζια, στις γιορτές, στο Δικαστήριο, μας έντυσε με τη διάφανη μουσική του Γιώργου του Δίπλα, μας δίδαξε πως το δίκιο ήταν πάντα δίκιο, μας μούσκεψε με το δάκρυ της μοναξιάς όταν όλα τελειώνουν, και μας χάρισε ένα αξέχαστο ταξίδι το φετινό χειμώνα.
Στα “χαιλαιτς” η Θεοδοσία στον ρόλο της Πραξαγορας, ο Γιάννης το ανήμπορο θύμα των τεράτων, οι νέοι και νέες ηθοποιοί που περπάτησαν τη σκηνή και ζήσανε μαζί μας τις γλυκές ιδιοτροπίες της, την αγωνία του ρόλου αλλά και όλοι οι συμμετέχοντες, παλιοί και νεοι, μικροί μεγάλοι, η Μαρία, ο Μπλεριμ, η Γιωργιτσα, η Τομή, η Κατερίνα, η Λίτσα, η Δάφνη, ο Τάσος, η Μίνα, ο Αλέξανδρος, η Πελίνα, ο Βασίλης, η Πιστουλα, ο Λουκάς, η Μαρία και εγώ. Και ακόμα η Ματίνα στο σκηνικό, ο Μάκης ο Χανος στις κατασκευές, ο Σπύρος με το Βασίλη στα φώτα και στους ήχους ο Μιχάλης στο ταμείο και ο Δημήτρης στο πρόγραμμα.
Πολλά ευχαριστώ πρεπουν στις γυναίκες της Πάτρας που δώσανε φωνή στη μουσική της παράστασης και σε όσους (φορείς, χορηγούς, Δήμος, Μορφωτικό Κέντρο) βοήθησαν στον κοινό σκοπό…
Κι επειδή όταν τελειώνει ένα όνειρο χαίρονται μόνο εκείνοι που δεν ονειρεύτηκαν ποτέ, να ευχηθώ μέσα από την ψυχή μου απόψε που τελειώνει το ταξίδι στο μελίσσι του Φόρκυνα, πάντα τέτοιους γεματους ονειρεμένους θεατρικούς χειμώνες …
ΜΑΣΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΙΟΣ
