ΕΛΛΗ ΛΟΥΚΑΣ, ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΙΘΑΚΗΣΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΨΗΛΗΣ ΡΑΠΤΙΚΗΣ
«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ και να βελτιώσω τη ζωή των σπουδαστών μου»
Φτάνοντας στην Αυστραλία το 1967, το άστρο της μεσουρανούσε στον χώρο της μόδας και της υψηλής ραπτικής. Τα σπάνια προσόντα της, ένα κράμα από εντυπωσιακή ομορφιά και χάρη, δυνατή προσωπικότητα και αδαμάντινο χαρακτήρα, την καθιέρωσαν σαν μία από τις πλέον δυναμικές γυναίκες στο χώρο που επέλεξε να κινείται.
Το όνομά της γνωστό, τόσο από τις επιδείξεις στις πασαρέλες φημισμένων Οίκων εντός της χώρας και του εξωτερικού, όσο και μέσα από τη σχολή της, The Elly Lukas School of Elegance, όπου μύησε εκατοντάδες νέες στα μυστικά της ομορφιάς και του μόντελινγκ, διδάσκοντας ότι, το κλειδί της τελειότητας και της ομορφιάς είναι η αυτοπεποίθηση.
Είναι η Έλλη Λούκας, που παράλληλα με τη βιομηχανία της μόδας, δραστηριοποιήθηκε σε τομείς φιλανθρωπίας, βοηθώντας άτομα με ειδικές ανάγκες, χρόνια πριν ιδρυθεί το International Year of the Disable. Στην πορεία, την βλέπουμε να βοηθά και να προωθεί σπουδάστριες με λιγότερες ικανότητες στο να αποδέχονται θετικά την εμφάνισή τους, να στηρίζει τον Σύνδεσμο Κωφάλαλων, τα Τμήματα Σπαστικών των Βασιλικών νοσοκομείων Παίδων και Γυναικών, ενώ παράλληλα ήταν μέλος της Επιτροπής Βοήθειας υπό την αιγίδα της συζύγου του Δημάρχου και σε άλλες επιτροπές.
Μια ξεχωριστή ομορφιά που μαγνήτιζε το βλέμμα των ειδικών και μια εντυπωσιακή κορμοστασιά που γέμιζε την πασαρέλα των σαλονιών, όπου γίνονταν επιδείξεις μόδας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ
Στις πέντε δεκαετίες που εργάστηκε, ανέβασε τον πήχη του Ελληνικού ονόματος πολύ ψηλά, κερδίζοντας επάξια μια ξεχωριστή σελίδα στο χώρο της Αυστραλιανής και διεθνούς μόδας και μια λαμπρή σελίδα στο βιβλίο της παροικιακής μας Ιστορίας.
Ας κάνουμε λοιπόν μια σύντομη αναδρομή, στα χρόνια που προηγήθηκαν στη γη που τη γέννησε, πριν την εγκατάστασή της στη χώρα του Νότου.
Είμαστε στην εποχή, που πολλοί Ιθακήσιοι, λόγω της φτώχειας που μαστίζει την γενέτειρα, εγκαταλείπουν το νησί του Οδυσσέα και ανοίγουν τα φτερά για νέους ορίζοντες αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Η Έλλη, του Ανδρέα και της Γαλλίδας Ιωάννας Λεκατσά, γεννήθηκε στην Ιθάκη το1924. Μιλούσε Ελληνικά και έμαθε Γαλλικά από την μητέρα της. Από μικρή ήταν γεμάτη ζωή και ξεχώριζε ανάμεσα στα κορίτσια της ηλικίας της. Της άρεσε το τραγούδι και ήταν η σημαιοφόρος του σχολείου.
Στο μεταξύ ξέσπασε ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος με όλα τα δεινά που προκάλεσε και ο γάμος και η μετανάστευση στην Αυστραλία της αδελφής της Ανθούλας και του συζύγου της Δημήτρη Μεγαλογγένη.
Το 1947, ο γαμπρός της, τής έκανε πρόσκληση την οποία και αποδέχθηκε με χαρά. Τότε η νεαρή Έλλη, μιλούσε άπταιστα Ελληνικά, Γαλλικά και Αγγλικά.
Ωστόσο, ένα μηχανικό πρόβλημα στο καράβι «SS Misr» εν πλω, υποχρέωσε τους 700 επιβάτες να παραμείνουν για τρεις μήνες στο Κάιρο στο πολυτελές Shepherds Hotel. Η ομορφιά της, δεν άφησε ασυγκίνητο τον γενικό διευθυντή του ξενοδοχείου, τον Αλέξανδρο Ζώτο, με τον οποίο αρραβωνιάστηκε και έφερε στην Αυστραλία.
Ο γάμος τους, ευλογήθηκε στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στο East Melbourne, στις 18 Ιανουαρίου 1953.
ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΙΕΡΡΑ
Η Έλλη, μέσω του θείου της Γεωργίου Λεκατσά και της συζύγου του Ettie, άρχισε εργασία στο τμήμα καλλυντικών Duval των καταστημάτων Foy and Gibsons, ενώ σύντομα, μετά από πρόσκληση του διευθυντή των καταστημάτων Myer, έλαβε μέρος στην επίδειξη σειράς καπέλων και γυναικείων ενδυμάτων. Ας μη ξεχνάμε ότι στην δεκαετία που αναφερόμαστε, το καπέλο ήταν απαραίτητο αξεσουάρ στο γυναικείο ντύσιμο.
Αποκορύφωμα της καριέρας της θεωρούσε τη διάκριση τον Ιούνιο του 1954, όταν λανσάρισε την βραβευμένη τουαλέτα της χρονιάς των Myer.
Η καταπληκτική της φωτογένεια αποτυπώθηκε από κορυφαίους φωτογράφους της εποχής και κόσμησε τα εξώφυλλα Περιοδικών και άλλων Εντύπων Μόδας. Η επαγγελματικότητά της στον χώρο της μόδας ήταν πλέον γεγονός. Έγινε αυτοαπασχολούμενο μοντέλο, κυνηγώντας την επίδειξη του τέλειου στις πασαρέλες των Οίκων υψηλής Ραπτικής.
Εταιρίες όπως η Dior Creation στο Παρίσι και άλλες, της ανέθεσαν την παρουσίαση των δημιουργιών τους, ενώ η Christian Dior, της πρόσφερε ένα μπουκάλι Armagnac brandy.
Η Έλλη μας δίδαξε επίσης τον τρόπο με τον οποίο μια μητέρα με τη βοήθεια του συζύγου της, μπορεί να έχει και επιτυχημένη καριέρα. Μεγάλωσαν μαζί τα δυο τους παιδιά την Ελίς και τον Άλεξ και συνάμα επέκτειναν τις επιχειρήσεις τους.
Συνειδητοποιώντας ότι το μόντελινγκ έχει ημερομηνία λήξης, λειτούργησε από το 1954 με τη βοήθεια του συζύγου της, τη δική τους Σχολή, στο Collins St., στο σίτι.
Η πρώτη ομάδα αριθμούσε 20 σπουδαστές, ενώ αργότερα έφτασε μέχρι και 125. Τα μαθήματα ήταν γύρω από την περιποίηση της ομορφιάς και βιομηχανίας μόντελινγκ. Ανάμεσα στις σπουδάστριες, ξεχωρίζουμε την Olivia Newton-John και την Panda Lisner (Princess Panda).
Η ΣΧΟΛΗ
Στην αρχή, η απονομή των απολυτηρίων, γινόταν στο αριστοκρατικό Delphic επί της Alfred Place στο σίτι που διεύθυνε ο αείμνηστος Βασίλης Ντέλλας, στο Wilson Hall του πανεπιστημίου Μελβούρνης και τελευταία στο χωλ του Δημαρχείου Μελβούρνης.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι από την «The Elly Lukas School of Elegance», που λειτουργεί στο Elly Lukas House επί της Flinders Lane στο σίτι και στο Mornington campus υπό τη διεύθυνση του γιου της, πέρασαν τρεις γενεές Αυστραλών.
Ο θάνατός της, το 1999 μετά από περιπέτεια με την επάρατη νόσο, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ο τρόπος που έζησε και ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης, όπου οι γυναίκες λόγω έλλειψης προσόντων απασχολούνταν μόνο σε εργοστάσια, παντρεύονταν εν τη αφίξη και η επικοινωνία με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον ήταν περιορισμένη, αποτελούσε πρότυπο. Η ίδια είχε πει: «Γεννήθηκα για να αγαπώ και να βελτιώσω τη ζωή των σπουδαστών μου».
Πραγματικά. Η Έλλη Λούκας ήταν και είναι η εξαίρεση. Έζησε και κατάφερε πολλά σε μια εποχή όπου οι ευκαιρίες στις γυναίκες ήταν σπάνιο φαινόμενο και αποθαρρύνονταν να αναλάβουν πρωτοποριακούς ρόλους.
Προικισμένη με ικανότητες, ομορφιά και ατσάλινη θέληση και γνώστης τριών γλωσσών, από πωλήτρια καλλυντικών αναδείχθηκε τη δεκαετία του 50 σε μια από τις πιο φωτογραφημένες τοπ μοντέλο μαζί με την Bambi Shmith.
Η ίδια σε συνέντευξη στην εφημερίδα μας είχε δηλώσει: «Τίποτε δεν είναι στη τύχη. Η επιτυχία απαιτεί σκληρή δουλειά. Χρειάζεται αντοχή για να τα καταφέρεις».
Ένας υπέροχος άνθρωπος «a vibrant woman – as strong on the inside as she was beautiful outside», γράφει η συνάδελφός της Dianne Masters.
Πηγή: «Elly Lukas 1924–1999» by Rosa McCall, neoskosmos.com