ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ

Με τις επικείμενες εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, αφορούν άμεσα την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων και την εθνική ασφάλεια της Πατρίδας μας.  Η όλη κατάσταση στο χώρο της Μέσης Ανατολής, με επίκεντρο την Συρία/Ιράκ, προδιαγράφεται με κοσμογονικές εξελίξεις, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, και από τις οποίες εξελίξεις δεν μπορούν πλέον να μείνει αμέτοχη η Ελλάδα.

Δεν συμφέρει τις μεγάλες δυνάμεις να θέσουν την κατάσταση υπό έλεγχο. Τα διάφορα κέντρα αποφάσεων γνωρίζουν για το σοβαρό ζήτημα της Ισλαμικής Επανάστασης, η οποία έχει εδραιωθεί και έχει λάβει πανισλαμικό χαρακτήρα σ’ ολόκληρη την περιοχή.  Με αυτή τη μουσουλμανική επανάσταση, που απειλεί ν’ ανατρέψει σε ισλαμικά και ιδεολογικά πλαίσια πολλές Κυβερνήσεις του περσικού, του Αραβικού κόσμου και της Μέσης Ανατολής, και εκεί ακριβώς έγκειται το πρόβλημα, δεν θα υπάρξει τέλος.

Η κρίση στη Μέση Ανατολή, την οποία παρακολουθώ πολύ στενά, και άπτεται άμεσα της ασφάλειας της Πατρίδας μας, δεν απέχει πολύ από τον Ισλαμισμό, που τελευταία πολιτικοποιείται ραγδαία όχι μόνο στις χώρες προέλευσής του, αλλά και σ’ αυτή την Ευρώπη.  Το Ισλάμ δεν έχει φθάσει μόνον μέχρι τις πύλες της Βιέννης, αλλά σε όλη την Ευρώπη.  Η Ισλαμική Κίνηση βέβαια, που λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις, γιατί οι χώρες που την γαλουχούν έχουν στα χέρια τους το πανίσχυρο όπλο «πετρέλαιο», γύρω από το οποίο εκτυλίσσονται όλες.  Ο Ισλαμικός Άξονας, όπως μεθοδεύεται, κατάφερε να βρει διέξοδο στη Μεσόγειο, και τα πράγματα για την Πατρίδα μας θα είναι δραματικά, γιατί αναμφισβήτητα και χωρίς να το θέλουμε θα μπούμε στο μεγάλο αυτό παιχνίδι, γιατί ο Ισλαμισμός θα χτυπάει απειλητικά τις Πύλες της Ευρώπης.  Η χώρα μας θα βρεθεί στο σταυροδρόμι πολλών επιλογών και εκεί ακριβώς η πολιτική και η διπλωματική μας ηγεσία οφείλει να επιδείξει όλη την ικανότητα και κοντά σ’ αυτή και η στρατιωτική, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορεί να λειτουργήσει η πρώτη.

Και αναφέρομαι σε ικανότητα, επειδή φοβάμαι πως πολύ σύντομα θα πρέπει να την επιδείξουμε, όχι τόσο πολύ ποιά συμμαχία θ’ ακολουθήσουμε — γιατί αυτό είναι ξεκαθαρισμένο απόλυτα και δεν υπάρχουν περιθώρια για οποιουσδήποτε πειραματισμούς— αλλά το πως θα αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις αυτές σε σχέση με την ισλαμική κατάσταση και με τους τουρκικούς ελιγμούς αν δεν τα καταφέρει η Δύση να ελέγξει την κατάσταση.  Και στις δύο περιπτώσεις οι κίνδυνοι είναι άμεσοι για την ασφάλεια της Πατρίδας μας.  Μ’ απασχολεί στα σοβαρά η πληροφορία που ερευνώ σε βάθος και προς κάθε κατεύθυνση, ότι τελικά η Τουρκία αποφάσισε να συμπλεύσει κατά κάποιο τρόπο με τις αμερικανικές απαιτήσεις.  Οι φόβοι μου όλο και μεγαλώνουν εάν αρχίσει να επιχειρείται η σύνδεση της τουρκικής προσφοράς με το καθεστώς των Νησιών μας στο Αιγαίο Πέλαγος!!!  Βέβαια σε πρώτη φάση κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί, ότι η αμερικανική πολιτική, έστω και σ’ απόρρητα επίπεδα θ’ αποτολμούσε ποτέ να συνδέσει την προσφορά της Τουρκίας με τις διεκδικήσεις της.  Αλλά θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο, πολύ πιο απλό, να σεκοντάρει στην Άγκυρα πάνω στο καθεστώς των χωρικών υδάτων, ώστε τελικά η Αθήνα ν’ απεμπολήσει τα 12 ναυτικά μίλια και να δεχθεί λιγότερα. Αν αυτό ποτέ συνέβαινε, θ’ αποτελούσε προδοσία τέτοιας μορφής, που δεν  μπορεί να περιγραφεί, γιατί πλέον η Τουρκία θα πατούσε πόδι αποτελεσματικά στο Αιγαίο και θα το ήλεγχε χωρίς υπερβολή.  Και οι Έλληνες στρατιωτικοί είναι γνώστες της πασίγνωστης στρατηγικής και στρατιωτικής αντίληψης, ότι εκείνος που ελέγχει το Αιγαίο ελέγχει την Ελλάδα!!!

Τον τελευταίο καιρό η Τουρκία εκμεταλλευομένη την κατάσταση, προσπαθεί να εξασφαλίσει, δυστυχώς, γεωπολιτικά ωφελήματα από το Κουρδιστάν ως το Αιγαίο. Οι Κούρδοι του Ιράκ είναι σε πλήρη ευθυγράμμιση με του Κούρδους της Τουρκίας και θέλουν απόκτηση ελεύθερης πατρίδας.  Αλλά, το σχέδιο αυτό ουσιαστικά το προωθεί και η Άγκυρα.  Η Τουρκία αυτόκλητα προχωράει στην επικράτεια του Ιράκ και της Συρίας για την δημιουργία ψευδοομόσπονδου Κουρδικού Κράτους που κρύβει πονηρούς τουρκικούς στόχους.  Προφανώς η Άγκυρα έχει στόχο, αφού επιτευχθεί κάτι τέτοιο, να εκδιώξει το κουρδικό στοιχείο από τα Νοτιοανατολικά και να το στείλει σ’ αυτό το νεοσύστατο κουρδικό κράτος, δημιουργώντας ένα ψευτοκρατίδιο με τους Τουρκόφωνους του Ιράκ, περί την Μοσούλη. Ο Ισλαμισμός απειλεί ανοιχτά και την Κοσμική της Εξουσία.  Ένας λόγος παραπάνω, ώστε η ελλάδα να είναι πανέτοιμη σε μια τέτοια ραγδαία εξέλιξη.  Γιατί αν οι Σύμμαχοί μας επαναλάβουν τα ίδια «τερτίπια» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές. Ακόμα τα σύνορα της Ευρωπαϊκής «οικονομικής» Κοινότητας είναι άγνωστα από πλευράς πολιτικής και ασφάλειας. Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια του ευρύτερου χώρου, αλλά πως θα προωθήσει τα επεκτατικά της προγράμματα, για να εξασφαλίσει τη μερίδα του λέοντος, εκμεταλλευόμενη την όλη κατάσταση.  Κοντά σ’ αυτά, παραμονεύει και ο κίνδυνος να μας δημιουργήσει καμιά χοντρή ιστορία σήμερα. Το πιό επικίνδυνο είναι το προμελετημένο σχέδιο της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος που αρχίζει να υλοποιείται με την μετακόμιση του μουσουλμανικού πληθυσμού στα νησιά του Αιγαίου.

Η αιτιολογία δικαιολόγησης που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα των μεγάλων παικτών και του παγκόσμιου πολιτικο-οικονομικού συστήματος  είναι να αποκαλούν την μετατόπιση ως «Πρόσφυγες», «μετανάστες» ή «λαθρομετανάστες».  Το εμπειρικό κίνητρο είναι η ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ. Πρόκειται για την πιο χρυσή ευκαιρία της ιστορίας της Τουρκίας και δεν θα την αφήσει ανεκμετάλλευτη. Και αν η Ευρώπη δεν έχει κάνει γνωστά που είναι τα σύνορα ασφάλειάς της, πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν οριοθετημένες γραμμές και σύνορα στο Αιγαίο.

Μεταφέρω καθηκόντως και εισηγούμαι: Υποβολή εμπεριστατωμένης αναφοράς στη Κυβέρνηση από τους στρατιωτικούς και να την θέσουν επί των ευθυνών της, με έμφαση ότι υπό τις σημερινές συνθήκες είναι σημαντική η στρατηγική σημασία της Ελλάδος, γιατί βρίσκεται ανάμεσα δύο τεράστιων ισλαμικών κόσμων.  Δεν υπάρχουν περιθώρια για χάσιμο χρόνου, επειδή η απειλή είναι πρόδηλη και χρειαζόμαστε αποφάσεις. Πρέπει να βρεθεί λύση ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ, γιατί η περίοδος που περνάμε είναι πολύ κρίσιμη για την εθνική μας ασφάλεια.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Λ. ΜΩΡΑΙΤΗΣ. Ph.D.

Διεθνείς Σχέσεις, Συγκριτική Πολιτική,

Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ.

Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας