ΟΙ ΙΘΑΚΗΣΙΟΙ ΤΗΣ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗΣ (1850-1980)

Από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Μελβούρνης 3AR το 1982 έγιναν εν συντομία τέσσερις ομιλίες από τον Στάθη Ραυτόπουλο, Πρόεδρο τότε του Συνδέσμου Ιθακησίων γύρω από τον Σύνδεσμο και την δράση των πρωτοπόρων Ιθακησίων, έως την εξέλιξη της τότε γενεάς.
Δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί πότε οι Ιθακήσιοι έφθασαν στην Αυστραλία. Διάφορες πληροφορίες αναφέρουν ότι Έλληνες υπήρχαν εδώ πριν από το 1821.
Μία εφημερίδα του Σύδνεϋ το 1818 παραπονιόταν ότι “δεν μπορεί κανείς να αφήσει τα παιδιά του έξω μόλις νυχτώσει, από τα καθάρματα τους καταδίκους Ιρλανδούς, Άγγλους και Έλληνες”. Πάντως οι πρώτοι Ιθακήσιοι έφτασαν στο Σύδνεϋ με Αγγλικά καράβια, μια και τότες η Επτάνησος ήτο Προτεκτοράτο της Αγγλικής Αυτοκρατορίας.
Θετικόν είναι ότι στην Μελβούρνη ο πρώτος Έλλην ήτο ο Ανδρέας Λεκατσάς, που αφίχθη το 1850, ως ναύτης, σε αγγλικό πλοίο και έμεινε εδώ για να βρει χρυσάφι.
“Εγώ γνώρισα τον υιόν του, Κωνσταντίνο Λεκατσά “CON LUCOS” το 1937, ήτο τότε πάνω από 70 χρόνων”.
Ένας άλλος Ιθακήσιος, ο Γεώργιος Μορφέσης, αναφέρεται οτι ήτο ένας από τους πρώτους Έλληνες που εγκαταστάθηκε στη Μελβούρνη το 1850.
Η απογραφή του 1891 αναφέρει οτι στην Αυστραλία υπήρχαν 482 Έλληνες που οι μισοί έμεναν στην Μελβούρνη, ενώ ο κος CHARLES PRICE στο βιβλίο του “THE SOUTHERN EUROPEANS” σελ. 121, αναφέρει οτι από το 1896 έως το 1899 ήλθαν από την Ιθάκη 530 άτομα.
Μια και οι Ιθακήσιοι πρωτοστάτησαν για την ίδρυση της Κοινότητος και του ιερού Ναού Ευαγγελισμός το 1892 και βοήθησαν σε ό,τι έπρεπε να γίνει για να οργανωθεί η παροικία μας, και εργάσθηκαν για την ανάπτυξη του Κοινοτικού μας οργανισμού, ανέδειξαν περί τους 7-8 Προέδρους και εκατοντάδες Ιθακήσιοι πέρασαν από τις τάξεις του Δ. Συμβουλίου. Το 1945, για παράδειγμα, από τους 11 Συμβούλους της Κοινότητος, οι 9 ήταν Ιθακήσιοι.

Ithacan picnic 1906.
Ithacan picnic 1906.
Το 1916 ιδρύθηκε ο Φιλανθρωπικός Σύνδεσμος Ιθακησίων “ΟΔΥΣΣΕΥΣ” με 160 τακτικά μέλη.
Πρώτος Πρόεδρος εξελέγη ο Αντώνιος Λεκατσάς μεγαλοεπιχειρηματίας – εκατομμυριούχος, αργότερα χρημάτισε Πρόξενος της Ελλάδος στην Βικτώρια επί μία εικοσαετία. Τα εγκαίνια του εντευκτηρίου του Συνδέσμου έγιναν στην γωνία των οδών ELIZABETH και LONSDALE στις 23 Σεπτεμβρίου 1917, παρουσία του τότε Προξένου κ. Μανιάκη, εκ Κερκύρας και του ιερέως Δανιήλ Μαραβέλη, εκ Μικράς Ασίας.
Ολίγον αργότερα ενοικιάσθηκε και ο δεύτερος όροφος του κτιρίου, που διασκευάσθηκε σε Θεατρική Αίθουσα με ευρύχωρη σκηνή και 250 καθίσματα, καθώς και ένα μέρος της αιθούσης δια γυμναστήριον της νεολαίας.
Στο θέατρο ανεβάστηκαν διάφορα θεατρικά έργα. Ένα από τα πρώτα έργα ήτο “Η Λύρα του Γέρου Νικόλα”. Τον Αύγουστο του 1920, κατέφθασε από την Αθήνα οι θίασος NEZER, ακολούθησαν οι θίασοι Ταβλαρίδη και Παπαδοπούλου, Μποφάντη και Κουρούκλη.
Μια από τις πρώτες Διαλέξεις έγιναν από τον HENRY LENINGHAM, με θέμα “Η Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος”. Ο ίδιος εδίδασκε εκεί την Ελληνική γλώσσα από το 1918. Αργότερα ελειτούργησε και το Ελληνικό Σχολείο με διδασκάλισσα την Δίδα Ασπασία Μαΐνα, από την Μ. Ασία, κατόχου πτυχίου του Λυκείου Σμύρνης.
Το 1912, από τους πρωτοπόρους Ιθακησίους, πολλοί άφησαν τις δουλειές τους και γύρισαν στην πατρίδα να πολεμήσουν στους Βαλκανικούς Πολέμους για την απελευθέρωση των υποδούλων αδελφών μας.

Εορταστική εκδήλωση Ελλήνων (Σίδνεϋ 1929).
Εορταστική εκδήλωση Ελλήνων (Σίδνεϋ 1929).
Από την ίδρυση του Συνδέσμου άρχισαν να αποστέλλονται χρήματα εις απόρους. Αι πρώται συνεισφοραί ήσαν από 200 έως 300 λίρες τον χρόνο, ποσόν μεγάλο δια την εποχή εκείνη. Επίσης ο Σύνδεσμος βοηθούσε κάθε χρόνο τους εράνους δια τα εδώ Νοσοκομεία καθώς και τον έρανο του Λόρδου Δημάρχου της Μελβούρνης.
Σεβαστά ποσά απεστάλησαν δια τα ορφανά πολέμου του 1918 και 1922, ενώ το 1945 μέσα σε τρεις μήνες ο Σύνδεσμος συγκέντρωσε δέκα χιλιάδες λίρες καθώς και ρουχισμό και τρόφιμα που απεστάλησαν στην πατρίδα κατά την απελευθέρωσιν, ενώ το 1941, ο Αντώνιος Λεκατσάς απέστειλε 10 χιλιάδες λίρες στον Τσώρτσιλ για τα ορφανά της Αγγλίας.
Το 1963 ο Σύνδεσμος συγκέντρωσε μεγάλα ποσά δια τους σεισμόπληκτους των Ιονίων Νήσων. Το 1958 μετά από 42 χρόνια από της ιδρύσεως του Συνδέσμου, μεταφέρεται στον ιδιόκτητον πλέον κτίριόν του στο 239 ELIZABETH ST., που έκτισε ο Σύνδεσμος με τραπεζιτικό και εσωτερικό δάνειο.
Σήμερον έχει εξοφληθεί και ο Σύνδεσμος συνεχίζει τον αρχικό του προορισμό, αποστέλλοντας βοήθεια σε πάσχοντας και σε κοινοφελείς οργανισμούς, εδώ και εις την πατρίδα, καθώς και πρώτη προσφορά εκ 1.000 δολαρίων δια το Γηροκομείον Μελβούρνης. Θα ακολουθήσει και δεύτερη προσφορά αυτόν τον μήνα για τον έρανο του Γηροκομείου.
Από τους πρωτοπόρους που έδρασαν και ετίμησαν το Ελληνικό όνομα στην ξένη ήτο ο Αντώνιος Λεκατσάς, A. J. LUCAS.
Αφίχθη στην Αυστραλία το 1886, αποκατασταθείς στην Μελβούρνη, έλαβε ως σύζυγον την Μαργαρίτα WILSON και απέκτησαν πέντε κόρες. Εις το κέντρο της Μελβούρνης έκτισε το Μέγαρο CAPITOL HOUSE στο SWANSTON ST. αντίκρυ από το Δημαρχείο. Στο κτίριο στεγάζονταν το CAPITOL THEATRE, ένα από τα πιο τέλεια σε αρχιτεκτονική, φωτισμό και ακουστική. Στον χώρο αυτό υπήρχε πριν, το τριώροφο κτίριο LUCAS CAFE, ήτο και ιδιοκτήτης του HOTEL AUSTRALIA στο COLLUNS ST., όπου την εποχή εκείνη λειτουργούσε το γνωστότατον ανά την Αυστραλίαν “THE VIENNA RESTAURANT”.
Ο A.J. LUCAS ήτο από τους πρωτεργάτες της Ιδρύσεως του ιερού Ναού ο Ευαγγελισμός. Το 1892 ήτο Πρώτος Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιθακησίων και δεύτερος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Μελβούρνης επί 16 χρόνια.
Εις τη Ιθάκη ίδρυσε το Διαγνωστικό Κέντρο δια την παροχήν δωρεάς ιατρικής και υγειονομικής περιθάλψεως εις απόρους.
Ήτο και Πρόξενος της Ελλάδος στην Βικτώρια από το 1923 έως του θανάτου του το 1946. Λέγεται δε πως ήτο ο πλουσιώτερος άνθρωπος στην Αυστραλία.
Επίσης μία από τις πρώτες οικογένειες ήτο και η οικογένεια Ραυτοπούλου “Μπαλατσίκου”. Τέσσερις αδελφοί, Αθανάσιος, Σπύρος, Πλάτων και Δημοσθένης, ήλθαν στην Αυστραλία περί το τέλος του 1890 και ήσαν ιδιοκτήται του REGAL TRADING CO., της πρώτης Ελληνικής Εμπορικής Επιχειρήσεως εκτός του κύκλου των γνωστών εργασιών, που εξ ανάγκης επιδίδονταν οι Έλληνες.

Ιθακησιοι σε εκδρομή στο Newcastle της Νέας Νότιας Ουαλίας (δεκαετία του Ι940)
Ιθακήσιοι σε εκδρομή στο Newcastle της Νέας Νότιας Ουαλίας (δεκαετία του Ι940)

Προ του Β’ Πολέμου, ο Σπύρος Ραυτόπουλος έδρασε ενεργά τόσον μέσα στην πατριά των Ιθακησίων όσον και γενικότερα μέσα στην Ελληνική Κοινότητα του Δ.Σ. της οποίας ήτο ενεργό μέλος επί πολλά χρόνια και που υπηρέτησε εις όλας τας αξιωματούχους θέσεις. Ήτο δε και ένας εξ εκείνων που εκ της εργασίας του έφερνε την τότε Ελληνικά Παροικία σε επαφή με τους Αυστραλούς συμπολίτας μας, συμμετείχε ενεργά εις την ίδρυση του πρώτου Ελληνικού Σχολείου, που πρώτος διδάσκαλος ήτο ο αείμνηστος Δημήτριος Μαυρουδής εκ Σάμου.
Άλλη μία εξέχουσα φυσιογνωμία στην Ελληνο-αυστραλιανή κοινωνία ήτο αναμφισβήτως ο αείμνηστος Νικηφόρος Λεκατσάς, που έφθασε στην Αυστραλία το 1890, ήτο ένας από τους ιδρυτάς του Συνδέσμου Ιθακησίων, που από την ίδρυσίν του το 1916 μέχρι του θανάτου του, το 1954, ήτο κατά σειρά μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου εις τας θέσεις – Ταμία, Γραμματέως, Προέδρου. Όταν απεβίωσε κατείχε ακόμα την θέσιν του Προέδρου, η δε κηδεία του έγινε δαπάνη του Συνδέσμου, τιμής ένεκεν, η δε εφημερίδα HERALD, αφιέρωσε στην πρώτη σελίδα άρθρο μαζί με τη φωτογραφία του, σχετικά με την δράση του, όχι μόνο μεταξύ των Ελλήνων, αλλά περισσότερο μέσα στην Αυστραλιανή κοινωνία.
Διετέλεσε Παναυστραλιανός Πρόεδρος των Καπνοπωλών Αυστραλίας για πολλά χρόνια, καθώς και γραμματέας. Στην Βικτώρια ίδρυσε τον Σύνδεσμο Καπνοπωλών.
Θα ήτο μεγάλη παράλειψη αν δεν μνημόνευα την δράση των Ιθακησίων Κυριών και Δεσποινίδων μέσα στην Παροικία μας και ειδικά κατά την διάρκεια του Τελευταίου Παγκοσμίου Πολέμου, με την ίδρυση του Ελληνικού Τμήματος του Αυστραλιανού Ερυθρού Σταυρού, στο οποίον πρωτοστάτησαν.
Αναφέρομαι εκ μνήμης προς την αείμνηστον Κατίνα Σπυρίδωνος Ραυτοπούλου, αείμνηστον Πόπην Ζαβιτσάνου και αείμνηστον Λούλα Πλάτωνος Βαρβαρίγου, την κυρίαν Δώρα Καλλή και κυρίαν Πόπην Δημητριάδου, το γένος Λεκατσά, που ετιμήθη με τιμητικό δίπλωμα από τον Ελληνικόν Ερυθρόν Σταυρόν καθώς και το αργυρούν παράσημο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού δια την δράση της.
Άγγελος Λεκατσάς. – Αφίχθη στην Αυστραλία το 1889, δεν έδρασε μόνο μέσα στην πατριά των Ιθακησίων, που εχρημάτισε επανειλλημένως Πρόεδρος του Συνδέσμου, αλλά και ευρύτερα μέσα στην Ελληνική Παροικία. Εξελέγη Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος το 1918, το 1922 και πάλι το 1930 και 1934 έως το 1940 καθώς και το 1949-1952. Ήτο ο τελευταίος Ιθακήσιος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος. Επίσης ήτο ένας εκ των πρωτεργατών της ιδρύσεως του πρώτου Κοινοτικού Σχολείου, την οποίαν ίδρυσιν συνέβαλε μετά των συνιδρυτών κ.κ. Ανδρέα Νικολαΐδη, δικηγόρου, εκ Σάμου, Ματθαίου Γκολιαδάκη εκ Αλατσάτων της Μ. Ασίας, εφέδρου Λοχαγού του Πυροβολικού, Σπύρου Ραυτοπούλου, εξ Ιθάκης και Φλώρου Δημητριάδη από την Κύπρο και εργάστηκε σκληρά για την εξέλιξη της Παροικίας.
Ανδρέας Παπαδόπουλος. – Πατέρας του δικηγόρου και υφηγητού, Γεωργίου Παπαδοπούλου, διετέλεσε Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιθακησίων και μέλος του Δ.Σ. της Κοινότητος, ήτο δε ένας εκ των ελαχίστων διανοουμένων της παροικίας μας με πρωτοφανή ευγλωττίαν.
Γεράσιμος Γαβρίλης. – Πατέρας του Διονυσίου Γαβρίλη, γραμματεύς επί πολλά χρόνια του Συνδέσμου και μέλος του Δ.Σ. της Κοινότητος.
Γεράσιμος και Θέμης Μαυροκέφαλος. – Μέλη του Δ.Σ. τόσο του Συνδέσμου Ιθακησίων, όσον και του Δ.Σ. της Κοινότητος.
Άλλοι Ιθακήσιοι Πρόεδροι της Ελληνικής Κοινότητος Μελβούρνης ήσαν – Κώστας Μαυροκέφαλος, πατέρας της Νίνας BLACK το 1916. Μαρίνος Λεκατσάς, αδελφός του A.J. LUCAS,1927. Το 1930 ο Ιωάννης Φλωριάς, πατέρας του δικηγόρου Γεωργίου Φλωριά. Σπύρος Ραφτόπουλος το 1940.
Εκτός των άλλων προέδρων που αναφέραμε, διετέλεσαν προέδροι του Συνδέσμου Ιθακησίων και οι εξής:
Έκτωρ Αναγνωστάτος, Ευστάθιος Βλασσόπουλος, Αλκίνοος Παΐζης, Σωτ. Κουβαράς, Μενέλαος Βαρβαρίγος, και Στάθης Ραυτόπουλος. Επίσης γραμματείς του Συνδέσμου, εκτός των άλλων που αναφέραμε ήσαν οι Γεράσιμος Ραυτόπουλος, Ευγένιος Πατρίκιος, Κώστας Συκιώτης, Πανογιάννης Ραυτόπουλος, Στάθης Ραυτόπουλος, Κώστας Τριλίβας, Φλώρος Δημητριάδης, Γεώργιος Λεκατσάς, Δημήτριος Κανδυλιώτης, Αντώνιος Ράζος και Ευάγγελος Μεταξάς.
Η δράσις των πρωτοπόρων Ιθακησίων δεν περιωρίσθηκε μόνο εις την Μελβούρνη, αλλά επεκτάθηκε και στην επαρχία, όπως λ.χ. ο Γεώργιος Λεκατσάς στο BENDIGO, η οικογένεια Αλεξανδράτου στο SHEPPARTON, ο Ιωάννης Ραυτόπουλος “Φιάκας” στην MILDURA, μεγαλοεπιχειρηματίας και σταφυδοπαραγωγός που εξελέγη το 1934 από τους σταφυδοπαραγωγούς όπως μετεβεί στην Ευρώπη προς μελέτην δια την καλυτέραν επεξεργασίαν και καλλιέργειαν της Κορινθιακής σταφίδος.
Ο αδελφός του Σπύρος Ραυτόπουλος διετέλεσε γραμματεύς της Ελληνικής Κοινότητος το 1947, επί προεδρίας του ιατρού κ. Παρουλάκη, ήτο δε και Πρόεδρος των Παλαιών Πολεμιστών από το 1945 για μια εικοσαετία.
Ζητώ συγνώμη δια την παράληψη τόσων άλλων οικογενειών και ονομάτων που η δράση τους ήτο εκ ίσου αξιόλογος και τα ονόματά τους είμαι βέβαιος οτι θα συμπεριληφθούν στην ιστορία του Ελληνισμού της Μελβούρνης γενικότερα από τον ιστορικό που θα αναλάβει να γράψει την λεπτομερή ιστορία της ζωής των Ελλήνων της παροικίας μας.
Σήμερα αφιερώνω την ομιλία μου στην πρώτη, δεύτερη και τρίτη γεννεά Αυστραλογεννηθέντων Ιθακησίων της Μελβούρνης. Είναι αξιοπαρατήρητο οτι η μέγιστη πλειοψηφία των Αυστραλογεννημένων παιδιών μας δεν ακολούθησε τα επαγγέλματα των γονέων των. Και φέρνω παραδείγματα: Την οικογένεια Ιωάννη Βαρβαρίγου “Κάρλου” που ανέδειξε τον ιατρόν Ανδρέα Βαρίγο, τον αδελφόν του Μενέλαο, φαρμακοποιό, τον ακόλουθον αδελφόν του, λογιστήν. Ο ιατρός Βαρίγος ανέδειξε την θυγατέρα του Ιωάννα, ιατρόν, τον υιόν του Γεώργιον, ιατρόν. Ο Μενέλαος Βαρίγος ανέδειξε τον υιόν του Ιωάννην, φαμακοποιόν, τον δεύτερον υιόν του Νικόλαον, δικηγόρον και τον τρίτον, Γρηγόριον BACHELOR OF SCIENCE, η δε Ιωάννα Βαρβαρίγου, καθηγήτρια.
Η οικογένεια Σωτήρη Σκιώτη, ανέδειξε τρεις φαρμακοποιούς, τον Παναγιώτη, τον Νίκο και τον Λάμπρο Σκιώτη.
Η οικογένεια Κουβαρά ανέδειξε τον υιόν της, Γεώργιον, έναν από τους πρώτους δικηγόρους της Μελβούρνης.
Η οικογένεια Γαβρίλη GABRIEL, ανέδειξε τον δικηγόρον Διονύσιον GABRIEL.
Η οικογένεια Ανδρέα Παπαδοπούλου ανέδειξε τον υιόν της, Γεώργιον, δικηγόρον και υφηγητήν της νομικής στο ινστιτούτο τεχνολογίας.
Η οικογένεια Κώστα Σκιώτη, τον υιόν της, Πανογιάννη, φαρμακοποιό.
Η οικογένεια Σοφιανού ανέδειξε τον υιόν της Νικόλαο Σορφάνο, αρχιτέκτονα.
Η οικογένεια Γαλάτη ανέδειξε τον υιόν της Νικόλαον, φαρμακοποιόν.
Η οικογένεια Νικολάου Μωραΐτη ανέδειξε τον υιόν της Δημήτρη, φαρμακοποιό.
Η οικογένεια Σκιώτη, που έδρασε στην Κίνα πριν 70 χρόνια, ανέδειξε τον Διονύσιο Σκιώτη, υφηγητήν του πολυτεχνείου Μελβούρνης, που απεστάλλει στην Ελλάδα να συμμετάσχει ως σύμβουλος στην επιτροπή δια την διάσωσιν της Ακροπόλεως από την ατμοσφαιρικήν μόλυνσιν.
Η οικογένεια Γερασίμου Κωστοπούλου KOSTOS ανέδειξε τους υιούς της ΤΟΝΥ, ιατρόν, και Νικόλαον, δικηγόρον.
Η οικογένεια Ιωάννου Ραυτοπούλου ανέδειξε τον υιόν της Ανδρέα, αρχιτέκτονα.
Η οικογένεια Δημητρίου Χ. Κανδυλιώτη, ανέδειξε τον υιόν της Χρήστον, δικηγόρον.
Η οικογένεια Πανογιάννη Ραφτοπούλου ανέδειξε τον υιόν της Σπύρο, υφηγητή του Πανεπιστημίου του NEWCASTLE στο INDUSTRIAL LAW.
Η οικογένεια Ιωάννου Φλωριά ανέδειξε τον υιόν της Γεώργιον, δικηγόρον.
Η οικογένεια Νικολάου Δρακούλη ανέδειξε τον υιόν της Γεώργιον, υφηγητήν του Πανεπιστημίου CANBERRA, PHYSIS AND SCIENCE.
Η οικογένεια Σπύρου Τροχούλια ανέδειξε τον υιόν της Τημεολέοντα, γεωπόνο.
Η οικογένεια Αλεξανδράτου από το Σέππαρτον, ανέδειξε τον υιόν της αρχιτέκτονα.
Η οικογένεια Αλέκου Βλασσοπούλου ανέδειξε τον υιόν της Ιωάννην, χημικόν.
Η οικογένεια Κώστα Βλασσοπούλου ανέδειξε δύο καθηγήτριες, την Ευγενία και την Ιωάννα.
Η οικογένεια του JIM JAMES ανέδειξε τον υιόν της Κώστα, καθηγητή.
Η οικογένεια Κοβέου ανέδειξε την θυγατέρα της Άννα, BACHELOR OF ARTS, τμηματάρχη του υπουργείου Παιδείας.
Η οικογένεια Ιωάννου Καλλίνικου ανέδειξε την θυγατέραν της διδασκάλισσαν.
Η απόγονος της οικογένειας Διονυσίου Λεκατσά “Μαθιού” Νίκη, καθηγήτρια της Ελληνικής φιλολογίας και ιστορίας.
Η οικογένεια Έκτωρα Αναγνωστάτου ανέδειξε τον υιόν της Λάμπρο, BACHELOR OF SCIENCE.
Η οικογένεια Πάρι Γαβρίλη ανέδειξε την θυγατέρα της Αντωνία BACHELOR OF FINE ARTS.
Η οικ. Βασ. Φλωρία ανέδειξε την θυγατέρα της Αναστασία BACHELOR OF ARTS.
Ο Παναγιώτης Λεκατσάς, γυμνασιάρχης.
Η Λούλα Βλασσοπούλου, BACHELOR OF ARTS.
Η οικογένεια Τσαγατοπούλου ανέδειξε τους υιούς της Νίκο, BACHELOR OF ARTS και τον αδελφό του Δημήτρη, ιατρόν.
Η οικογένεια Ανδρέα Λεκατσά ανέδειξε την θυγατέρα της, Κόνη, καθηγήτρια.
Η οικογένεια Αθανασίου Δευτεραίου WILSON ανέδειξε τον δικηγόρο Σπύρο Δευτεραίο, ο οποίος απεβίωσε εις νεωτάτην ηλικίαν και τον σημερινόν δημοτικόν σύμβουλον του Δημαρχείου Μελβούρνης κ. JOE WILSON.
Γνωρίζω ότι θα έχω παραλείψει αρκετά ονόματα αυστραλογεννημένων παιδιών της πατριάς των Ιθακησίων Μελβούρνης, αλλά ζητώ συγγνώμη και πάλι, διότι απλώς τα ονόματα μου διαφεύγουν και δεν θέλω να παρεξηγηθώ από κανένα.
Με την ομιλία μου αυτή προσπάθησα να αποδείξω ότι η νεότερη Ελληνική γενιά έφυγε από τον κύκλο των συνηθισμένων επιχειρήσεων, στα οποίας επεδίδετο και ακόμη επιδίδεται ο Ελληνισμός της Αυστραλίας.

ΣΤΑΘΗΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ
Εφημερίδα «ΟΔΥΣΣΕΥΣ», ΜΑΡΤΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1980

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.