ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΕΛΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ & ΣΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ
Αφού πρώτα έθρεψαν και θέριεψαν την ατομικότητα, ωθώντας, με τις πολιτικές και πρακτικές τους, τον καθένα να προσπαθεί να επιβιώσει μόνος του, μέσα στη ζούγκλα που τον έριξαν, απαξιώνοντας κάθε τι συλλογικό, αλληλέγγυο, κοινό και δημόσιο, τώρα ζητάνε κοινωνική συνείδηση και ευαισθησία από ένα κόσμο παραζαλισμένο από την λαίλαπα μιας δεκαετίας, ένα κόσμο τρομοκρατημένο που αναζητεί την γιατριά στα ράφια των σούπερ μάρκετ. . .
Αφού αποδόμησαν και αποψίλωσαν, αφού πρώτα το συκοφάντησαν, το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, τώρα παρακαλάνε γιατρούς και νοσηλευτές να προσέλθουν και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να αντιμετωπίσουμε «όλοι μαζί» τον «κοινό εχθρό», μόνο που ξεχνάνε πως τους περισσότερους από αυτούς τους έστειλαν, ή μάλλον τους έδιωξαν, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα νοσοκομεία άλλων χωρών . . .
Δεν χωρά αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και για να αντιμετωπιστεί η κρίση δεν αρκούν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης αλλά χρειάζεται η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας για να περιφρουρήσει η ίδια, αυτενεργώντας, και όχι δια της αναθέσεως πια, την υγεία της και την ασφάλεια της. . .
Οι πληγές που άνοιξαν είναι πολλές και δυστυχώς θα παραμείνουν εδώ και μετά το τέλος της κρίσης, είναι όμως μία ευκαιρία αυτή η κρίση να μας ενεργοποιήσει προκειμένου να αναλογιστούμε τι κοινωνία θέλουμε και τι κράτος . . .
Είναι μια ευκαιρία για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για τα τριάντα χρόνια νεοφιλελεύθερης επέλασης στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Οικονομία, στην ίδια μας την Ζωή δηλαδή . . .
ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΟΥΑΣ
